Bîdâd

Ağaçların yeşermesinden çok
kuruyan çalılara gidiyor gözlerim.

Sahi şu kurumuşlar değil miydi bir kış
yazın geleceği ümidiyle yanıp tutuşan?

Dağın ardından doğan güneşe seslenişim.

Ağıt yakın güneşe!

Elleri tutanlarınıza su verin

Söndürün şu koca ateşi.

Nereden bilebilirlerdi?

En çok onlar hak ediyordu görmeyi.


Buse Elif Özçırpıcı